قناری دلبرم

یه روزی تو کلاس نشسته بودم و بهت نگاه می کردم به نظرم دختر آروم و  خوشگلی بودی.

من خودم دوست داشتم و تنها نبودم،خانوم استخر دوستا رو جدا نشوند تا کلاس نظمشو بخاطر حرف زدن دوستا از دس نده غافل از این که باعث میشد دایره دوستیامون گسترش پیدا کنه .

تو دوره هنرستان ما دوستای صمیمی ای بودیم اما اوج رابطه دوستیمون تو همون تابستون و گروه تلگرامی که ساختیم بود.

انقد دوستیمون ادامه پیدا کرد که الان نباشی حس نمی کنم دوستم نیس بلکه حس می کنم خواهرم نیس.

مرسی از مامانت برای به دنیا اووردن دلبرمون.

راستی یادم رفت بگم اولین تصورم در مورد آروم بودنت اشتباه بود **قناری بلا**

اینم تو پرانتز که من اولین نفر بهت تبریک نگفتم ولی 90 و اندی درصد اولین نفر بودم که به فکر تولدت بودم اما اگه زودتر تبریک می گفتم شاید سوپرایز نمی شدی....اون روز بودا داشتم مثلا وبلاگ لیلی فرفری درست می کردما اون روز رد گم کنی بود...(آی لاویو چوخ )